Integracja sensoryczna (SI) - terapia w Gdańsku
Najprościej mówiąc, integracja sensoryczna (SI), to sposób porządkowania przez nasz mózg informacji odbieranych przez zmysły. Jest to proces, który zachodzi poza świadomością, podobnie jak np. oddychanie.
Warto zwrócić uwagę na to, że jej rozwój zaczyna się już w życiu płodowym (dlatego tak ważny jest ruch w ciąży) i towarzyszy nam do końca życia. Bardzo często dochodzi jednak do sytuacji, w której nasz mózg ma problem z właściwym odbiorem i przetworzeniem zewnętrznych bodźców, a to może mocno utrudniać życie – nie tylko maluchom, ale też ich rodzicom, przyjaciołom czy nauczycielom. Mówimy wtedy o zaburzeniach związanych z rozwojem procesów integracji sensorycznej.
Najczęstsze objawy zaburzeń przetwarzania sensorycznego
Nadwrażliwość na dotyk
Dziecko niechętnie dotyka nowe faktury, przeszkadzają mu metki w ubraniach, preferuje wybrany materiał ubrań, nie lubi obcinania włosów, paznokci, kremowania twarzy, unika brudzących zabaw, nie lubi chodzić boso po piasku, trawie itp.
Duża potrzeba ściskania i uderzania
Dziecko bardzo mocno ściska przedmioty, lubi mocno się przytulać, uderza głową w ścianę, lubi wciskać się w ciasne przestrzenie, podnosi ciężkie przedmioty.
Ciągła potrzeba ruchu
Dziecko jest w ciągłym ruchu, biega, skacze, wspina się, lubi ekstremalne zabawy i niebezpieczny ruch, huśtawki, nie ma nigdy dość.
Przewracanie i potykanie się
Dziecko ma duże problemy z utrzymaniem równowagi, często potyka się, przewraca, wpada na różne przedmioty, ma problemy z wykonywaniem zadań ruchowych, bieganiem, wspinaniem, jazdą na rowerze.
Brak koncentracji
Dziecko ma duży problem z koncentracją i uwagą, trudno mu się skupić na zadaniu, a także w szkole, sprawia wrażenie jakby nie słuchał, co się do niego mówi i szybko zapomina te informacje.
Inne problemy
Zwrócić uwagę powinny również:
- problem ze snem,
- silna reakcja na mocne światło,
- bardzo duża wrażliwość na dźwięki,
- płacz podczas każdej kąpieli,
- niechęć do jazdy samochodem,
- bardzo duża wybiórczość pokarmowa,
- nadmierny spokój i wycofanie.
Jak wygląda diagnoza integracji sensorycznej (SI)?
Diagnoza integracji sensorycznej (SI), przeprowadzana w naszym gabinecie w Gdańsku, składa się z obszernego wywiadu z rodzicem, obserwacji dziecka oraz specjalnie opracowanego szeregu zadań do wykonania przez malucha. Zazwyczaj są to 2-3 spotkania, po których następuje omówienie z rodzicem problemu, przedstawienie planu terapii i pokazanie krótkich zadań do wykonania w domu.
Pełną diagnozę zakłóceń integracji sensorycznej wykonuje się u dzieci po 4 roku życia.
Dlaczego warto jak najszybciej rozpocząć terapię SI?
Mając do czynienia z dzieckiem młodszym, u którego podejrzewamy zakłócenia z obszaru SI, możemy również wykonać specjalne testy adekwatne do jego wieku, które pozwolą nam wychwycić problem i zacząć pracę w tym kierunku.
Jeżeli szybko wyłapiemy nieprawidłowości to jesteśmy w stanie szybciej pracować nad nimi, a dzięki temu pomóc dziecku. Taka diagnoza może bardzo pomóc w pracy również z niemowlętami, u których bardzo często można dostrzeć zakłócenia samoregulacji związanych z przetwarzaniem bodźców sensorycznych. Można to zrobić już od 6 miesiąca życia, dlatego jeżeli cokolwiek martwi Cię w rozwoju Twojego malucha, zgłoś się do specjalisty – terapeuty zaburzeń integracji sensorycznej SI.
